Verbum

адпало́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпаласкаць.

адпало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што і без дап.

1. Правесці на поліве некаторы час. Пяць дзён адпалола.

2. Кампенсаваць працай на праполцы. Аўгіння кароў пасвіла. □ Таццяна за яе дзень адпалола.

3. Прапалоць пэўную плошчу. Адпалоць лён ад дарогі.

4. Кончыць палоць.

адпалу́днаваць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

Кончыць палуднаваць. Адна змена адпалуднавала, пачынае другая.

адпалымне́ць, ‑ее; зак.

Кончыць палымнець.

адпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпальваць — адпаліць.

адпа́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адпальваць.

адпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпаліць.

адпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з адпалам, прызначаны для адпалу. Адпальныя работы. Адпальная печ.

адпалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Разм. Кончыць паляваць.

адпампава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпампаваць.