Verbum

аднатыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

Аднаго ці падобнага тыпу. Аднатыповыя ўмовы. Аднатыповыя вобразы.

аднаўко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які косяць адзін раз на працягу лета. Аднаўкосная канюшына.

аднаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аднаўляць — аднавіць і стан паводле знач. дзеясл. аднаўляцца — аднавіцца.

аднаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з аднаўленнем, які адносіцца да аднаўлення. Аднаўленчы перыяд. Аднаўленчыя працэсы. // Прызначаны для аднаўлення. Аднаўленчыя брыгады.

аднаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аднавіцца.

2. Зал. да аднаўляць.

аднаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аднавіць.

аднафа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адну фазу.

аднафамі́лец, ‑льца, м.

Той, хто мае з кім‑н. няродным аднолькавае прозвішча. [Рыгор] здзіўлена пазіраў на мужчыну, не адважваючыся спытацца, ці той самы гэта Кірылюк, ці, можа, які аднафамілец. Арабей.

аднафамі́ліца, ‑ы, ж.

Жан. да аднафамілец.

аднацылі́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін цыліндр (пра матор).