адму́чыцца, ‑мучуся, ‑мучышся, ‑мучыцца; зак.
Прамучыцца пэўны час. [Дзед:] — Я і так буду ўсё жыццё локці сабе кусаць — гэта ж праз мяне ты амаль цэлы год у канцлагеры адмучыўся, ледзь жывы астаўся. Сачанка. // Скончыць, перастаць мучыцца. // Памерці; смерцю пазбавіцца ад мук. — Гарыць увесь [пра закатаванага фашыстамі да непрытомнасці хлопчыка] ... Дзе толькі сілы бяруцца! Тут і мужык не вытрымае ... Той, што сувязны быў, памёр. Адмучыўся бедалага. Бураўкін.
адму́чыць, ‑мучу, ‑мучыш, ‑мучыць; зак.
Прамучыць пэўны час.
адмыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмываць — адмыць.
адмыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адмыцца.
2. Зал. да адмываць.
адмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адмыць.
адмыка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмыкаць — адамкнуць, адмыкацца — адамкнуцца.
адмыка́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адамкнуцца.
2. Зал. да адмыкаць.
адмыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адамкнуць.
адмысло́васць, ‑і, ж.
Уласцівасць адмысловага. Я стараюся прыслухацца, як працуе матор, але нічога асаблівага не магу распазнаць. Гудзе роўна, настойліва — можа ў гэтым і ёсць яго адмысловасць. Скрыган.
адмысло́вы, ‑ая, ‑ае.
Своеасаблівы, адметны, непаўторны. Адмысловы танцор. □ Палескае неба мае свае адмысловыя найтанчэйшыя адценні. Чорны. Хто б падумаў, здагадаўся, Што ў такіх аковах Быў Тарас багаты скарбам, Скарбам адмысловым. Купала. // Спецыяльны, асобага прызначэння. Адмысловыя прысмакі. □ [Хлопцам] ужо шыюць маткі трусы, рыхтуюць рукзакі, падбіраюць адмысловую посуду. Якімовіч. // Цудоўны, выдатны. Рыбак быў дзядзька наш Антоні, Як і работнік, адмысловы. Колас.