Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

адмо́ўчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да адмаўчацца.

адмо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмачыць.

адмо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмочваць — адмачыць.

адмо́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адмочваць.

адмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмачыць.

адмурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць з каменя ці з цэглы; вымураваць. Адмураваць дом.

адмуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., што.

Спец. Аддзяліць адны часткі сумесі ад другіх, перамешваючы з вадой і даючы асесці цяжэйшым. Адмуціць вапну.

адму́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмуціць.

адму́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмучваць — адмуціць.

адму́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адмуціць.