адшчэ́пак, ‑пка, м.
Тое, што і адшчэп. Салдат прыўстаў на наскі, узнімаючы ўгору тоненькі адшчэпак дрэва, на якім трапятала нябачная кропля агню. Самуйлёнак.
адшчэ́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адшчапіць.
адшчэ́плівацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адшчапіцца.
2. Зал. да адшчэпліваць.
адшчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адшчапіць.
адшыва́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да адшываць.
адшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адшыць.
адшы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адшыць.
адшы́цца, ‑шыюся, ‑шыешся, ‑шыецца; зак.
Разм. Скончыць шыць, пакінуць шыць.
адшы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.
1. Адрабіць шыццём.
2. і без дап. Скончыць шыць.
3. Разм., каго. Адахвоціць, адбіць ахвоту наведваць каго‑н.; пазбавіцца ад каго‑н. Славік ламаў галаву, якім чынам адшыць Тараса і хоць на кароткі час застацца з .. [Мамай] з вока на вока. Шамякін.