Verbum

уцінак, ✂, м.

Абрубак.

• У. дрэва.

уціск, ✂, м.

1. гл. уціскаць ​².

2. Грубае абмежаванне ў правах, прыгнёт.

   • Сацыяльны ў.
   • Каланіяльны ў.

уціскаць, ✂; незак.

Груба абмяжоўваць свабоду, правы каго-н., прыгнятаць.

• У. слабых.

|| наз. уціск, ✂.

уціснуцца, ✂; зак.

1. Паглыбіцца, улезці ў глыб, унутр чаго-н.

   • У. ў зямлю.

2. З цяжкасцю ўвайсці, пранікнуць у што-н. цеснае, запоўненае.

   • У. ў аўтобус.

3. Цесна абвязаць сябе чым-н. (разм.).

   • У. папружкай.

4. перан. Якім-н. чынам уладкавацца куды-н. (разм.).

   • Уціснуўся ў тэхнікум.

|| незак. уціскацца, ✂.

уціснуць, ✂; зак.

1. каго-што ў што. Сціскаючы, з намаганнем змясціць, упхнуць.

   • У. падушку ў чамадан.

2. Абвязваючы, зменшыць у аб’ёме.

   • У. сена на возе.

3. што ў што. Увабраць унутр.

   • У. галаву ў плечы.

|| незак. уціскаць, ✂.

уціхамірыцца, ✂; зак.

1. Супакоіцца, суняцца; аслабець (пра сілу праяўлення чаго-н.).

   • Крыкун уціхамірыўся.
   • Мора ўціхамірылася.

2. Стаць паслухмяным, пакорным, утаймавацца.

   • Раз’юшаны звер уціхамірыўся.

|| незак. уціхамірвацца, ✂.

уціхамірыць, ✂; зак.

1. Супакоіць, зменшыць сілу праяўлення чаго-н.

   • У. дзяцей.
   • У. злосць.

2. Сілай супакоіць; задушыць (бунт, паўстанне і пад.).

   • У. бунтаўшчыкоў.

3. Падпарадкаваць сваёй волі; утаймаваць.

   • У. стыхію.
   • У. раз’юшанага быка.

|| незак. уціхамірваць, ✂.

уціхнуць, ✂; зак.

Тое, што і заціхнуць.

• Шум уціх.
• Уціхла навальніца.
• Боль уціх.
• Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.

|| незак. уціхаць, ✂.

уцішыць, ✂; зак.

1. Уціхамірыць, утаймаваць.

   • У. сабаку.

2. Палегчыць або суняць (хваробу, боль); суцішыць, супакоіць (пачуцці, перажыванні і пад.).

   • У. боль.
   • У. хваляванні.

|| незак. уцішваць, ✂.