Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстфхцчшюя
аеёіэя

уцёкі, ✂.

  1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне.

    • У. недабітых варожых часцей.

  2. Тайнае самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе-н.

    • У. з палону.

уцёмную, прысл.

У картачнай гульні: не паглядзеўшы сваіх карт.

  • Гуляць у.
  • Дзейнічаць у. (перан. наўдачу, наўгад).

уцёс, ✂, м.

Стромая скала.

  • Гранітны ў.

уцёсісты, ✂.

Багаты ўцёсамі, скалісты.

  • У. бераг.

|| наз. уцёсістасць, ✂.