уціхамірыць, ✂; зак.

  1. Супакоіць, зменшыць сілу праяўлення чаго-н.

    • У. дзяцей.
    • У. злосць.

  2. Сілай супакоіць; задушыць (бунт, паўстанне і пад.).

    • У. бунтаўшчыкоў.

  3. Падпарадкаваць сваёй волі; утаймаваць.

    • У. стыхію.
    • У. раз’юшанага быка.

|| незак. уціхамірваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)