уціхнуць, ✂; зак.

Тое, што і заціхнуць.

  • Шум уціх.
  • Уціхла навальніца.
  • Боль уціх.
  • Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.

|| незак. уціхаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)