Verbum

ані́, прысл.

Зусім, ніколькі.

• Не баяўся ён смерці ані.
• А. нічога не ведае.

аніво́дны, ✂ (разм.).

Ні адзін.

• Я не чуў пра цябе аніводнага благога слова.

ані́дзе, прысл. (разм.).

Нідзе, зусім нідзе.

• А. не бачыў такога хараства.

анізва́ння, прысл. (разм.).

Зусім, аніколькі.

• А. не спаў у тую трывожную ноч.

аніко́лі, прысл. (разм.).

Зусім ніколі, век.

• Такой вайны на зямлі а. не будзе.

аніко́лькі, прысл. (разм.).

Тое, што і ніколькі.

анілі́н, ✂, м.

Арганічнае злучэнне — алеістая вадкасць, якая выкарыстоўваецца пры вырабе лякарстваў, фарбавальнікаў, выбуховых рэчываў і інш.

|| прым. анілінавы, ✂.

• Анілінавыя фарбы.

анімалі́ст, ✂, м.

Мастак, жывапісец або скульптар, які паказвае ў сваіх творах жывёл.

|| ж. анімалістка, ✂.

анімі́зм, ✂, м.

Сістэма ўяўленняў пра існаванне ў чалавека, жывёлы, расліны, прадметаў духа, душы; адухаўленне сіл і з’яў прыроды.

|| прым. анімістычны, ✂.

ані́с, ✂, м.

1. Аднагадовая травяністая эфіраалейная расліна сямейства парасонавых з насеннем, якое мае рэзкі саладкаваты пах.

2. Гатунак яблыкаў.

|| прым. анісавы, ✂.

• Анісавыя кроплі.
• А. алей.