Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

алхі́мік, , м.

Той, хто займаецца алхіміяй.

алхі́мія, , ж.

Данавуковы напрамак у хіміі: пошукі спосабаў ператварэння простых металаў у каштоўныя пры дапамозе фантастычнага філасофскага каменя.

|| прым. алхімічны, .