Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

акы́н, , м.

Народны паэт пясняр (у казахаў, кіргізаў).

|| прым. акынскі, .

акы́ш, выкл.

Вокрык, якім адпуджваюць курэй, птушак.

  • — Акыш, каб на вас!