Verbum

агнастыцы́зм, ✂, м.

Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое адмаўляе магчымасці пазнання аб’ектыўнага свету і яго заканамернасцей.

|| прым. агнастычны, ✂.

агнездава́цца, ✂; зак.

1. Звіць сабе гняздо дзе-н. (пра птушак).

   • Буслы агнездаваліся на грушы.

2. перан. Пасяліцца (пра людзей).

   • Пабудавалі хаты, агнездаваліся каля возера.

|| незак. агняздоўвацца, ✂.

агнёўка, ✂, ж.

Невялікі стракаты матыль.

агні́сты, ✂.

1. гл. агонь.

2. Які адлівае фарбамі агню.

   • Агністае лісце на дрэве.

3. Гарачы, пякучы як агонь.

   • Агністая спёка.

4. перан. Палымяны, бліскучы (пра вочы, позірк).

   • Агністыя вочы.

5. перан. Палымяны, натхняльны, гарачы.

   • Агністая прамова.

|| наз. агністасць, ✂.

агні́шча, ✂, н.

1. Месца, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь (гіст.).

2. Вялікі агонь (разм.).

   • Расклалі а., што за сем вёрст бачны.

агно́стык, ✂, м.

Паслядоўнік агнастыцызму.

агня...

Першая частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да агню і пішацца, калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. агнястрэльны, агнямёт, агняцвет.

агнябу́р, ✂, м. (спец.).

Бур для агнявога свідравання.

агнявы́, ✂.

1. гл. агонь.

2. Які мае колер агню; чырвоны.

   • Агнявыя валаконцы ткуцца ў шоўк чырвоны.

3. перан. Палымяны, гарачы, парывісты.

   • Агнявая прамова.
   • Агнявое слова.

4. Звязаны з абстрэлам, стральбой.

   • Агнявая пазіцыя.

агняды́шны, ✂.

Які вывяргае агонь, лаву (пра вулкан).

• Агнядышная гара.