Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аге́нт, , м.

  1. Асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам для выканання службовых, дзелавых даручэнняў.

    • Страхавы а.
  2. Шпіён.

|| прым. агенцкі, .

агенту́ра, , ж.

  1. Разведвальная служба для збірання сакрэтных звестак і правядзення падрыўной работы.

  2. зб. Агенты (у 2 знач.).

|| прым. агентурны, .

  • Агентурныя звесткі.

аге́нцтва, , н.

Мясцовае аддзяленне якой-н. установы або прадпрыемства, а таксама ўстанова інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару.

  • Тэлеграфнае а.
  • Транспартнае а.
  • Інфармацыйнае а.

аге́ньчык, , м.

  1. гл. агонь.

  2. Святло ад чаго-н. у выглядзе кропкі.

    • А. папяросы.
    • Вёска заснула: ні аднаго агеньчыка.
  3. перан. Захапленне, запал (разм.).

    • Танцор з агеньчыкам.