Verbum

нары, ✂.

Насціл з дошак, прызначаны для спання, які знаходзіцца на пэўнай вышыні над падлогай або зямлёй.

• Турэмныя н.
• Двух’ярусныя н.

нарыс, ✂, м.

1. Невялікі літаратурны твор, кароткае апісанне жыццёвых фактаў.

   • Біяграфічны н.
   • Ваенны н.

2. Агульны выклад якога-н. пытання.

   • Нарысы па дыялекталогіі.

|| прым. нарысавы, ✂.

нарысіст, ✂, м.

Пісьменнік, журналіст, які піша нарысы (у 1 знач.).

|| ж. нарысістка, ✂.

|| прым. нарысісцкі, ✂.

нарыў, ✂, м.

Гнойная пухліна на якой-н. тканцы арганізма.

• Гнойны н.

|| прым. нарыўны, ✂ і нарыўны, ✂.

• Нарыўная паверхня.
• Н. пластыр.

нарыхтаваць, ✂; зак.

1. чаго. Назапасіць у нейкай колькасці.

   • Н. сена на зіму.

2. Падрыхтаваць; прывесці ў гатоўнасць.

   • Н. гранаты.

3. Сабраць, прыгатаваць у дарогу ўсё патрэбнае (разм.).

   • Н. у экспедыцыю.

|| незак. нарыхтоўваць, ✂.

|| наз. нарыхтоўка, ✂.

нарыхтоўка, ✂, ж.

1. гл. нарыхтаваць.

2. Планавая здача сельскагаспадарчых прадуктаў дзяржаве.

   • Здаць нарыхтоўку.

нарыхтоўшчык, ✂, м.

Той, хто займаецца нарыхтоўкамі.

|| ж. нарыхтоўшчыца, ✂.

|| прым. нарыхтоўшчыцкі, ✂.

нарыць, ✂; зак.

Нарабіць паглыбленняў у зямлі (пераважна рылам).

• Нарылі свінні ям.

нарэз, ✂, м.

1. Вузкае паглыбленне ў выглядзе канаўкі, якое робіцца рэжучым інструментам на чым-н.

2. Участак зямлі, адведзены каму-н. для часовага карыстання.

   • Н. зямлі.

нарэзацца, ✂; зак.

1. З’явіцца на дзяснах (пра зубы).

   • У дзіцяці нарэзаліся зубы.

2. Напіцца дап’яна (разм.).

   • Нарэзаўся, што сцежкі не бачыць.