Verbum

напладзіць, ✂; зак. (разм.).

1. Даць распладзіцца ў вялікай колькасці.

   • Н. трусоў.

2. перан., каго-чаго. Арганізаваць у вялікай колькасці.

   • Н. аддзелаў.

наплакацца, ✂; зак.

Паплакаць многа.

• Наплачацца яна з такім работнікам (перан. нацярпецца многа непрыемнасцей, гора).

наплакаць, ✂; зак.

1. што і чаго. Праліць нейкую колькасць слёз (разм.).

2. Плачучы, давесці да чырвані, прыпухласці (вочы).

◊

• (Як) кот наплакаў (разм. жарт.) — пра вельмі малую колькасць чаго-н.

напластавацца, ✂; зак.

1. Адкласціся пластамі.

2. перан. Захавацца ў пэўнай паслядоўнасці за доўгі перыяд часу.

   • Напластаваліся ўспаміны.

|| незак. напластоўвацца, ✂.

напластаваць, ✂; зак.

1. Накласці пластамі.

   • Н. слюды.

2. Нарэзаць пластамі (спец.).

   • Н. рыбы для салення.

3. перан. Пакінуць які-н. адбітак за доўгі перыяд часу.

|| незак. напластоўваць, ✂.

|| наз. напластаванне, ✂.

наплаўны, ✂.

1. Які робіцца на плывучых апорах.

   • Н. мост.

2. Які закідваецца па цячэнню (пра рыбалоўную снасць).

наплесці, ✂; зак.

1. Сплесці нейкую колькасць чаго-н.

   • Н. кошыкаў.

2. перан. і без дапаўнення.

   • Нагаварыць рознага глупства, нахлусіць (разм.).

|| незак. наплятаць, ✂.

наплечнік, ✂, м.

1. Наплечнае ўпрыгожанне або частка адзежы, што ляжыць на плячах, а таксама частка старадаўніх воінскіх даспехаў, якая засцерагала плечы.

2. Частка спартыўнага рыштунку, якая засцерагае плечы варатара ад пашкоджанняў.

наплечны, ✂.

Які носяць на плячах.

• Наплечныя рамяні (у партупеі).

наплысці, ✂; зак.

1. Плывучы, наткнуцца.

   • Н. на камень.

2. Прыплыўшы, набрацца ў нейкай колькасці.

   • Наплыло смецця да берага (безас.).

3. Нацячы на паверхню чаго-н.

   • Наплылі слёзы.

4. Плаўна насунуцца, закрыць сабой што-н.

   • Наплылі хмары на сонца.
   • Наплылі ўспаміны (перан.).

|| незак. наплываць, ✂.

|| наз. наплыў, ✂.