Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

даверыцца, ; зак.

Паверыць каму-, чаму-н., паспадзявацца на каш-, што-н.

  • Яму можна д., чалавек сумленны.

давесці1, ; зак.

  1. каго (што) да чаго. Ведучы, даставіць да якога-н. месца.

    • Д. старога да хаты.
  2. што да чаго. Пракласці, правесці да якога-н. месца.

    • Д. шашу да райцэнтра.
  3. што да чаго. Займаючыся якой-н. справай, работай, дасягнуць пэўнай мяжы.

    • Д. справу да канца.
  4. каго-што да чаго. Прывесці ў які-н. стан.

    • Д. да слёз.
  5. што да каго-чаго. Абавязаць да выканання (задання, разнарадкі і пад.).

    • Д. план да кожнага.
  6. Падагнаць, прыладзіць адно к аднаму.

    • Д. аконную раму.

  • Давесці да ведама (афіц.) — паведаміць, перадаць многім, усім.

  • Давесці да ручкі (разм.) — прывесці ў непрыгодны стан.

  • Давесці да торбы (разм.) — прывесці да беднасці, да жабрацтва.

|| незак. даводзіць, .

давесці2, ; зак.

Пацвердзіць правільнасць чаго-н. фактамі, довадамі.

  • Д. тэарэму.

|| незак. даводзіць, .

давесціся, ; безас.; зак.

Здарыцца, прыйсціся.

  • Давялося папрацаваць сакратаром сельсавета.

|| незак. даводзіцца, .

давеяць, ; зак.

Закончыць веянне чаго-н.

  • Д. ячмень.

давідна, прысл.

Да світання, пакуль не развіднее.

  • Гарох змалацілі яшчэ д.

давільны, , (спец.).

Прызначаны для выціскання соку з ягад, садавіны.

  • Д. прэс.

давіцца, ; незак.

Адчуваць цяжкасць пры глытанні.

  • Д. косткай.

|| зак. удавіцца, і падавіцца, .

давіць, ; зак.

Закончыць віццё чаго-н.

  • Д. вяроўку.

|| незак. давіваць, .

даводачны, , (спец.).

Прызначаны для даводкі.

  • Д. станок.