Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшя-.

набыцца, ✂; зак. (разм.).

  1. Прабыць, пабыць дзе-н. удосталь.

    • Н. у лесе.

  2. Пабыць доўгі час у якім-н. стане.

    • Н. у бядзе.

набыць​1, ✂; зак.

  1. Стаць уладальнікам чаго-н.

    • Н. матацыкл.

  2. Атрымаць спецыяльнасць.

    • Н. прафесію.

  3. Зрабіцца якім-н. па знешняму выгляду.

    • Пакой набыў утульны выгляд.

  4. Заслужыць, здабыць прызнанне.

    • Н. аўтарытэт.

  5. Заразіцца чым-н. (разм.).

    • Н. туберкулёз.

|| незак. набываць, ✂.

|| наз. набыццё, ✂.

набыць​2, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і набыцца (у 1 знач.), ужыв. звычайна толькі з адмоўем «не».

  • Доўга ты тут не набудзеш.

набэрсаць, ✂; зак. (разм.).

Наблытаць у нейкай колькасці.

  • Н. нітак.

набярэжны, ✂.

  1. Размешчаны на беразе, каля берага.

    • Н. бульвар.

  2. набярэжная, -ай, -ыя, -ых, ж. Бераг, умацаваны сцяной з каменя, цэменту, дрэва і інш., а таксама вуліца, якая ідзе ўздоўж такога берага.

    • Дом на набярэжнай.