Verbum

нагнаенне, ✂, н.

1. гл. нагнаіцца.

2. Гнайнік, нарыў.

   • Мясцовае н.

нагнаіцца, ✂; зак.

Стаць гнойным.

• Рана нагнаілася.

|| незак. нагнойвацца, ✂.

|| наз. нагнаенне, ✂.

нагнаіць, ✂; зак.

Згнаіць у нейкай колькасці.

нагнаць, ✂; зак.

1. Ідучы, едучы і пад., дагнаць.

   • Н. уцекача.

2. перан. Дагнаць каго-н. у поспехах, развіцці, выніках.

   • Н. таварышаў па вучобе.

3. Выканаць тое, што не было зроблена ў свой час.

   • Н. упушчанае.

4. каго-чаго, што. Сагнаўшы, сабраць у адным месцы.

   • Вецер нагнаў хмар.

5. перан., што і чаго. Унушыць каму-н. якое-н. пачуццё.

   • Н. страху.
   • Н. смутку.

6. што і чаго. Выклікаць рэзкае павелічэнне якім-н. спецыяльным прыёмам.

   • Н. тэмпературу.

7. што і чаго. Нацерці.

   • Н. мазалёў.

8. Набіць што-н. на што-н.

   • Н. абручы на бочку.

9. чаго. Нагатаваць перагонкай.

   • Н. бочачку спірту.

◊

• Нагнаць аскому (разм. неадабр.) — адчуць непрыемнасць ад; чаго-н. збітага, нуднага.

|| незак. наганяць, ✂.

нагнуцца, ✂; зак.

Нахіліцца над кім-, чым-н.

• Н. над дзіцем.
• Галіна нагнулася.

|| незак. нагінацца, ✂.

нагнуць, ✂; зак.

1. Нагінаючы, нахіліць уніз.

   • Н. галінку дрэва.
   • Н. галаву.

2. чаго. Нарабіць, нарыхтаваць нейкую колькасць чаго-н. гнутага.

   • Н. дуг.

|| незак. нагінаць, ✂.

|| наз. нагінанне, ✂.

нагнясці, ✂; зак.

Пры дапамозе ціску сканцэнтраваць у якой-н. абмежаванай замкнутай прасторы (газ, вадкасць).

• Н. паветра.

|| незак. нагнятаць, ✂.

|| наз. нагнятанне, ✂.

нагнятальны, ✂.

Які служыць для нагнятання.

• Н. насос.

нагода, ✂, ж.

Падстава для чаго-н., выпадак.

• Выдалася такая н.

нагойсацца, ✂; зак. (разм.).

Уволю, многа пагойсаць; набегацца.

• Н. за дзень.