Verbum

анемі́я, ✂, ж. (спец.).

Малакроўе.

|| прым. анемічны, ✂.

анестэзіёлаг, ✂, м. (спец.).

Урач, спецыяліст па анестэзіялогіі.

анестэзі́раваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Выклікаць (-клікаць) анестэзію (у 1 знач.), абязболіць (-больваць).

анестэзі́я, ✂, ж. (спец.).

1. Аслабленне, страта адчувальнасці.

2. Абязбольванне.

   • Мясцовая а.

|| прым. анестэтычны, ✂.

анестэзіяло́гія, ✂, ж. (спец.).

Раздзел медыцыны, які займаецца абязбольваннем.

|| прым. анестэзіялагічны, ✂.

анёл, ✂, м.

1. У рэлігійных уяўленнях: звышнатуральная істота, служыцель Бога і яго пасланец да людзей (малюецца ў выглядзе крылатага хлопчыка).

2. Ласкавы зварот да каго-н. (уст., разм.).

   • А. мой.

◊

• Дзень анёла (уст.) — імяніны.

|| памянш. анёлак, ✂.

|| прым. анёльскі, ✂.

• А. характар (вельмі добры).

ані́, прысл.

Зусім, ніколькі.

• Не баяўся ён смерці ані.
• А. нічога не ведае.

аніво́дны, ✂ (разм.).

Ні адзін.

• Я не чуў пра цябе аніводнага благога слова.

ані́дзе, прысл. (разм.).

Нідзе, зусім нідзе.

• А. не бачыў такога хараства.

анізва́ння, прысл. (разм.).

Зусім, аніколькі.

• А. не спаў у тую трывожную ноч.