Verbum

азо́т, ✂, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азоцісты, ✂ і азотны, ✂.

азы́злы, ✂.

1. Хваравіта тоўсты, апухлы.

   • А. твар.

2. Настылы, азяблы.

   • Азызлая, халодная зямля.

|| наз. азызласць, ✂.

азы́знуць, ✂; зак.

1. Зрабіцца хваравіта тоўстым, апухлым, з абвіслай скурай.

   • А. ад нездароўя.

2. Змерзнуць, азябнуць.

   • А. на холадзе.

|| незак. азызаць, ✂.

азя́блы, ✂.

Які настыў, змёрз на холадзе.

• Азяблыя рукі.

азяро́д, ✂, м.

Прыстасаванне з падоўжаных жэрдак на слупах для дасушвання снапоў, травы і пад.

|| прым. азяродны, ✂.

азяры́на, ✂, ж. (разм.).

Невялікае возера.

• Пайсці ў луг на азярыны.

азяры́шча, ✂, н.

Месца, дзе некалі было возера.