Verbum

страўнік, ✂, м.

Орган стрававання чалавека і жывёл.

|| прым. страўнікавы, ✂.

страфа, ✂, ж.

У вершаваным творы: частка тэксту з паўтаральнай арганізацыяй рытму і рыфмы, якая змястоўна аб’ядноўвае некалькі радкоў верша.

|| прым. страфічны, ✂.

страх, ✂, м.

1. Пачуццё і стан вельмі моцнага спалоху.

   • Самлець ад страху.
   • Набрацца страху (некаторы час знаходзіцца ў стане моцнай боязі).
   • Пад страхам (пад пагрозай).
   • Трымаць у страху каго-н. (падначаліць сабе пагрозамі).
   • У страха вочы вялікія (прыказка: баязліўцу заўсёды страшна).

2. у знач. вык. Страшна (разм.).

   • Мароз такі — проста с.

3. у знач. прысл. Надзвычай многа (разм.).

   • Грыбоў у лесе с.!

◊

• На свой страх (рабіць што-н.) — на сваю адказнасць, рызыку.

страха, ✂, ж.

1. Верхняя покрыўная частка будынка, якая засцерагае яго ад дажджу, снегу.

   • Саламяная с.
   • Шыферная с.
   • Чарапічная с.

2. перан. Пра дом, прытулак.

   • Мець страху над галавой.

|| памянш. стрэшка, ✂.

страхавальнік, ✂, м.

Асоба або ўстанова, якая страхуе сябе або сваю маёмасць.

|| ж. страхавальніца, ✂.

страхаванне, ✂, н.

1. гл. страхаваць.

2. Від забеспячэння і пакрыцця матэрыяльных страт, прычыненых няшчаснымі выпадкамі і стыхійнымі бедствамі, якія бярэ на сябе спецыяльная арганізацыя ў адносінах да асоб або ўстаноў, што рэгулярна плацілі грашовыя ўзносы.

страхавацца, ✂; незак.

1. Страхаваць (у 1 знач.) сябе, сваю маёмасць.

   • С. на выпадак няшчасця.

2. перан. Засцерагаць сябе ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

|| зак. застрахавацца, ✂.

страхаваць, ✂; незак.

1. Праводзіць страхаванне (у 2 знач.), заключаць дагавор аб страхаванні.

   • С. будынкі.
   • С. маёмасць.
   • С. жыллё.

2. перан. Засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

   • С. сябе ад непатрэбных адчуванняў.

3. перан. Засцерагаць ад няшчасных выпадкаў пры выкананні гімнастычных практыкаванняў, небяспечнай работы і пад. (спец.).

   • С. электраманцёра.

|| зак. застрахаваць, ✂.

|| звар. страхавацца, ✂.

|| зак. застрахавацца, ✂.

|| наз. страхаванне, ✂ і страхоўка, ✂.

• Страхаванне жыцця (на выпадак смерці).
• Сацыяльнае страхаванне (па матэрыяльнаму забеспячэнню ў старасці, пры інваліднасці, хваробе і пад.).
• Страхоўка жывёлы.

|| прым. страхавы, ✂ і страховачны, ✂.

• Страхавы выпадак.
• Страхавы збор.
• Страхавы насенны фонд.
• Страховачная тэхніка.
• Страховачны пояс спартсмена.

страхар, ✂, м.

Рабочы, які крые стрэхі.

|| прым. страхарскі, ✂.

страхоўка, ✂, ж.

1. гл. страхаваць.

2. Грашовая кампенсацыя, што выплачваецца страхавой установай страхавальніку.

   • Атрымаць страхоўку.

3. Страхавы ўзнос (разм.).

   • Заплаціць страхоўку.

4. Гарантыя ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

   • Зрабіць што-н. для страхоўкі.