страхаванне назоўнік | ніякі род
-
гл. страхаваць.
-
Від забеспячэння і пакрыцця матэрыяльных страт, прычыненых няшчаснымі выпадкамі і стыхійнымі бедствамі, якія бярэ на сябе спецыяльная арганізацыя ў адносінах да асоб або ўстаноў, што рэгулярна плацілі грашовыя ўзносы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)