страхаваць, ; незак.

  1. Праводзіць страхаванне (у 2 знач.), заключаць дагавор аб страхаванні.

    • С. будынкі.
    • С. маёмасць.
    • С. жыллё.
  2. перан. Засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

    • С. сябе ад непатрэбных адчуванняў.
  3. перан. Засцерагаць ад няшчасных выпадкаў пры выкананні гімнастычных практыкаванняў, небяспечнай работы і пад. (спец.).

    • С. электраманцёра.

|| зак. застрахаваць, .

|| звар. страхавацца, .

|| зак. застрахавацца, .

|| наз. страхаванне, і страхоўка, .

  • Страхаванне жыцця (на выпадак смерці).
  • Сацыяльнае страхаванне (па матэрыяльнаму забеспячэнню ў старасці, пры інваліднасці, хваробе і пад.).
  • Страхоўка жывёлы.

|| прым. страхавы, і страховачны, .

  • Страхавы выпадак.
  • Страхавы збор.
  • Страхавы насенны фонд.
  • Страховачная тэхніка.
  • Страховачны пояс спартсмена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)