страхоўка назоўнік | жаночы род
-
гл. страхаваць.
-
Грашовая кампенсацыя, што выплачваецца страхавой установай страхавальніку.
- Атрымаць страхоўку.
-
Страхавы ўзнос (размоўнае).
- Заплаціць страхоўку.
-
Гарантыя ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.
- Зрабіць што-н. для страхоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)