страхоўка назоўнік | жаночы род

  1. гл. страхаваць.

  2. Грашовая кампенсацыя, што выплачваецца страхавой установай страхавальніку.

    • Атрымаць страхоўку.
  3. Страхавы ўзнос (размоўнае).

    • Заплаціць страхоўку.
  4. Гарантыя ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

    • Зрабіць што-н. для страхоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)