страха назоўнік | жаночы род

  1. Верхняя покрыўная частка будынка, якая засцерагае яго ад дажджу, снегу.

    • Саламяная с.
    • Шыферная с.
    • Чарапічная с.
  2. пераноснае значэнне: Пра дом, прытулак.

    • Мець страху над галавой.

|| памяншальная форма: стрэшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)