страха, , ж.

  1. Верхняя покрыўная частка будынка, якая засцерагае яго ад дажджу, снегу.

    • Саламяная с.
    • Шыферная с.
    • Чарапічная с.
  2. перан. Пра дом, прытулак.

    • Мець страху над галавой.

|| памянш. стрэшка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)