страхавальнік назоўнік | мужчынскі род
Асоба або ўстанова, якая страхуе сябе або сваю маёмасць.
|| жаночы род: страхавальніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
страхавальнік назоўнік | мужчынскі род
Асоба або ўстанова, якая страхуе сябе або сваю маёмасць.
|| жаночы род: страхавальніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)