Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наздраваты, .

З невялікімі адтулінамі, порысты.

  • Н. снег.
  • Н. сыр.

|| наз. наздраватасць, .

наздравіна, , ж. (спец.).

Наздраватае, порыстае месца, сітавіна.

|| прым. наздравінны, .

наздраты, (разм.).

З вялікімі ноздрамі.

  • Наздратая пыса.

|| наз. наздратасць, .

наземны, .

Які знаходзіцца, дзейнічае або праводзіцца на паверхні зямлі, на сушы.

  • Наземныя збудаванні.
  • Наземныя войскі.

наззываць, ; зак.

Склікаць у вялікай колькасці.

  • Н. гасцей.

назіральнасць, , ж.

Здольнасць бачыць, заўважаць факты, з’явы, якіх не бачаць, не заўважаюць іншыя.

  • У мастака добрая н.

назіральнік, , м.

Той, хто назірае за кім-, чым-н.

  • Тонкі н.

|| ж. назіральніца, .

|| прым. назіральніцкі, .

назіральны, .

  1. Які прызначаны для назірання.

    • Назіральная вышка.
  2. Той, хто валодае назіральнасцю, умее назіраць (у 1 знач.).

назіранне, , н.

  1. гл. назіраць.

  2. Тое, што заўважана ў працэсе вывучэння, разгляду чаго-н., нагляданняў за кім-, чым-н.

    • Навуковыя назіранні.

назірацца, ; незак.

Бываць, здарацца; адзначацца.

  • У тэксце назіраюцца памылкі.