Verbum

натрудзіцца, ✂; зак.

Прыйсці ў стан стомленасці, у хваравіты стан ад працяглай або цяжкай працы, хады і пад.

• Рука натрудзілася.

натрудзіць, ✂; зак.

Працяглай або цяжкай працай стаміць, давесці да хваравітага стану.

• Н. ногі.
• Натруджаныя рукі.

|| незак. натруджваць, ✂.

натрусіцца, ✂; зак. (разм.).

Насыпацца, высыпацца пры трасенні, вытрасанні.

• Натрусілася мукі на стол.

натрусіць, ✂; зак. (разм.).

Трасучы, вытрасаючы, насыпаць, высыпаць што-н.

• Н. саломы.

|| незак. натрушваць, ✂.

натрый, ✂, м.

Хімічны элемент, мяккі серабрыста-белы лёгкі метал.

|| прым. натрыевы, ✂.

• Натрыевая салетра.

натрэсці, ✂; зак.

1. чаго. Трасучы што-н., здабыць у нейкай колькасці.

   • Н. груш.

2. чаго. Растрэсці частку чаго-н., неакуратна перавозячы або пераносячы.

   • Н. сена на дарогу.

3. чаго. Пра кармы для жывёлы: трасучы, змяшаць.

4. безас.,-каго. Стаміць, намучыць трасянінай (разм.).

   • Н. дзяцей за дарогу.

натрэсціся, ✂; зак. (разм.).

1. Патрэсціся доўга, многа.

   • Н. на калдобінах.

2. Падрыжаць доўга, многа.

   • Н. на марозе.

натуга, ✂, ж. (разм.).

Празмернае напружанне сіл.

• Чырванець ад натугі.

натужлівы, ✂.

Які адбываецца або робіцца з натугай.

|| наз. натужлівасць, ✂.

натужны, ✂.

Тое, што і натужлівы.

• Н. гул.

|| наз. натужнасць, ✂.