Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

давеяць, ; зак.

Закончыць веянне чаго-н.

  • Д. ячмень.

давідна, прысл.

Да світання, пакуль не развіднее.

  • Гарох змалацілі яшчэ д.

давільны, , (спец.).

Прызначаны для выціскання соку з ягад, садавіны.

  • Д. прэс.

давіцца, ; незак.

Адчуваць цяжкасць пры глытанні.

  • Д. косткай.

|| зак. удавіцца, і падавіцца, .

давіць, ; зак.

Закончыць віццё чаго-н.

  • Д. вяроўку.

|| незак. давіваць, .

даводачны, , (спец.).

Прызначаны для даводкі.

  • Д. станок.

даводзіцца, ; незак.

  1. гл. давесціся.

  2. каму кім. Быць у роднасных адносінах з кім-н.

    • Ён даводзіцца мне дзядзькам.

даводка, , ж.

Наданне вырабу дакладных памераў шляхам механічнай падгонкі, шліфоўкі.

  • Д. дэталей.

даволі, прысл.

  1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

    • Прыйшлося дабірацца д. доўга.
  2. безас. у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

    • У калгасе ўсяго д.
  3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

    • Д. слоў, справа патрэбна!

даволі-такі, прысл.

Да некаторай ступені, у пэўным сэнсе.

  • Спектакль пакінуў д. сумнае ўражанне.