Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэ.
агдеёікостуфчшя

ана́фема, ✂, ж.

Пракляцце, адлучэнне ад царквы, цяпер часам ужыв. як лаянка.

  • Абвяшчаць анафему каму-н.

анахрані́зм, ✂, ж. (кніжн.).

  1. Перажытак мінулага.

  2. Памылковае аднясенне з’яў, падзей адной эпохі да другой; хранічная недакладнасць.

|| прым. анахранічны, ✂.

|| наз. анахранічнасць, ✂.