Verbum

алергі́я, ✂, ж. (спец.).

Павышаная адчувальнасць арганізма да якога-н. рэчыва, што выклікае хваравіты стан.

|| прым. алергічны, ✂.

алеу́ты, ✂, м.

Паўночная народнасць, карэннае насельніцтва Алеуцкіх і Камандорскіх астравоў.

|| ж. алеутка, ✂.

|| прым. алеуцкі, ✂.

але́шнік, ✂, м.

1. Зараснік альхі, альховы лес.

2. Альховыя дровы.

   • Воз алешніку.

|| прым. алешнікавы, ✂.

але́шына, ✂, ж.

Лісцевае дрэва сямейства бярозавых; вольха.

але́я, ✂, ж.

Дарога, абсаджаная з абодвух бакоў дрэвамі, кустамі; прысады, дарожка ў парку або ў садзе.

• Бярозавая а.

|| памянш. алейка, ✂.

|| прым. алейны, ✂.

алжы́рцы, ✂, м.

Насельніцтва Алжыра.

|| ж. алжырка, ✂.

|| прым. алжырскі, ✂.

а́лібі, нескл., н. (спец.).

Знаходжанне абвінавачанага ў момант, калі адбывалася злачынства, у другім месцы як доказ невінаватасці ў злачынстве.

• Даказаць сваё а.

алі́ва, ✂ і алі́ўка, ✂, ж.

Вечназялёнае дрэва, масліна, а таксама яго плод.

|| прым. аліўкавы, ✂.

• А. колер (жоўта-зялёны з карычневым адценнем).
• Аліўкавая галінка (сімвал міру).

аліга́рх, ✂, м.

1. Правіцель алігархіі (у 1 знач.).

2. Пра прадстаўніка манапалістычнага капіталу.

аліга́рхія, ✂, ж.

1. У старажытнасці і ў сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.

2. Палітычнае і эканамічнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.

   • Фінансавая а.

|| прым. алігархічны, ✂.