Verbum

разліты, ✂, (спец.).

Які ахапіў вялікую паверхню чаго-н.

• Р. бранхіт.
• Разлітае пачырваненне.

разліў, ✂, м.

1. гл. разліцца, -ць.

2. Тое, што і паводка.

   • Р. Дняпра.

|| прым. разліўны, ✂.

разліўны, ✂.

1. Які служыць, прызначаны для разліву (у 1 знач.).

   • Р. апарат.

2. Які прадаецца на разліў (у 1 знач.), які наліваецца ў пасуду пакупнікоў.

   • Разліўное малако.

разліцца, ✂; зак.

1. Выліцца часткова або поўнасцю; расплюхацца.

   • Малако разлілося.

2. Размеркавацца па розных пасудзінах (пра вадкасць).

3. Заліць якую-н. прастору, паверхню чаго-н., расцячыся; выйсці з берагоў.

   • Рака разлілася.

4. перан. Разнесціся ва ўсе бакі, па ўсёй прасторы чаго-н., у межах чаго-н.

   • Разлілася песня ў прасторы.

|| незак. разлівацца, ✂.

|| наз. разліў, ✂ і разліццё, ✂.

• Разліццё жоўці.

разліць, ✂; зак.

1. Выліць часткова або поўнасцю; расплюхаць.

   • Р. малако.

2. Пераліць якую-н. вадкасць з адной пасудзіны ў некалькі іншых.

   • Р. віно ў шклянкі.

3. безас. Прымусіць выйсці з берагоў.

4. перан. Распаўсюдзіць ва ўсе бакі, па ўсёй прасторы чаго-н., у межах чаго-н.

   • Сонца разліло святло па зямлі.

◊

• Вадой не разліць (на разальеш) каго (разм.) — пра неразлучных сяброў.

|| незак. разліваць, ✂.

|| наз. разліў, ✂, разліўка, ✂, разліванне, ✂ і разліццё, ✂.

разлічваць, ✂; незак.

1. гл. разлічыць.

2. Меркаваць, мець намер; спадзявацца.

   • Р. на дапамогу.

|| наз. разлічванне, ✂.

разлічыцца, ✂; зак.

1. Цалкам расплаціцца з кім-н.

   • Р. з крэдыторамі.

2. перан., з кім. Адпомсціць каму-н. за што-н.; звесці рахункі з кім-н.

   • Р. з крыўдзіцелем.

3. Звольніцца, ўзяць разлік (разм.).

   • Р. на рабоце.

4. Зрабіць разлік у страі.

   • Па парадку нумароў разлічыся!

|| незак. разлічвацца, ✂.

разлічыць, ✂; зак.

1. Правёўшы падлік, вызначыць размер, колькасць чаго-н.

   • Р. кошт будаўніцтва склепа.
   • Р. канструкцыю (зрабіць тэхнічны разлік).

2. Прадугледзець, вызначыць, рашыць.

   • Р. свае магчымасці.

3. Выдаць зарплату, звольніць.

   • Р. з завода.

4. Правесці разлік у страі.

5. на што, для чаго (звычайна ў форме дзеепр. зал. прош.). Зрабіць што-н. для таго, каб выклікаць пэўную рэакцыю, вынікі.

|| незак. разлічваць, ✂.

|| наз. разлік, ✂.

разлог, ✂, м.

Абшар, адкрытая прастора.

• Паўз Прыпяць цягнуліся пясчаныя разлогі.

разлога, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і разлог.