разліць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Выліць часткова або поўнасцю; расплюхаць.

    • Р. малако.
  2. Пераліць якую-н. вадкасць з адной пасудзіны ў некалькі іншых.

    • Р. віно ў шклянкі.
  3. безасабовая форма: Прымусіць выйсці з берагоў.

  4. пераноснае значэнне: Распаўсюдзіць ва ўсе бакі, па ўсёй прасторы чаго-н., у межах чаго-н.

    • Сонца разліло святло па зямлі.

Вадой не разліць (на разальеш) каго (размоўнае) — пра нераздучных сяброў.

|| незакончанае трыванне: разліваць.

|| назоўнік: разліў, разліўка, разліванне і разліццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)