разліць, ; зак.

  1. Выліць часткова або поўнасцю; расплюхаць.

    • Р. малако.
  2. Пераліць якую-н. вадкасць з адной пасудзіны ў некалькі іншых.

    • Р. віно ў шклянкі.
  3. безас. Прымусіць выйсці з берагоў.

  4. перан. Распаўсюдзіць ва ўсе бакі, па ўсёй прасторы чаго-н., у межах чаго-н.

    • Сонца разліло святло па зямлі.

  • Вадой не разліць (на разальеш) каго (разм.) — пра неразлучных сяброў.

|| незак. разліваць, .

|| наз. разліў, , разліўка, , разліванне, і разліццё, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)