разлічыць, ; зак.

  1. Правёўшы падлік, вызначыць размер, колькасць чаго-н.

    • Р. кошт будаўніцтва склепа.
    • Р. канструкцыю (зрабіць тэхнічны разлік).
  2. Прадугледзець, вызначыць, рашыць.

    • Р. свае магчымасці.
  3. Выдаць зарплату, звольніць.

    • Р. з завода.
  4. Правесці разлік у страі.

  5. на што, для чаго (звычайна ў форме дзеепр. зал. прош.). Зрабіць што-н. для таго, каб выклікаць пэўную рэакцыю, вынікі.

|| незак. разлічваць, .

|| наз. разлік, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)