Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раісты, .

Які дае многа раёў, які часта раіцца.

  • Раістая сям’я пчол.

|| наз. раістасць, .

раіцца1, ; незак.

Пытацца, прасіць парады ў каго-н.

  • Р. з мудрымі дзядзькамі.

|| зак. параіцца, .

раіцца2, ; незак.

  1. Утвараць новы рой.

  2. Лятаць, збірацца роем.

  3. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці (пра думкі, пачуцці, сны і пад.).

    • Думкі раяцца ў галаве.

|| наз. раенне, .

раіць1, ; незак.

  1. каго-што і з інф. Даваць якую-н. параду, рэкамендацыі, як зрабіць што-н., як паступіць.

    • Р. больш хадзіць.
  2. з інф. (з адмоўем). Перасцерагаць ад чаго-н., не рэкамендаваць рабіць што-н.

    • На вайне не раяць весці дзённік.

|| зак. параіць, і прыраіць, .

раіць2, ; незак.

Збіраць у рой.

  • Р. пчол.