Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджотуыэ
у

ртуць, ✂, ж.

Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.

  • Жывы як р. (вельмі рухавы).

|| прым. ртутны, ✂.

  • Ртутная руда.
  • Р. тэрмометр.