Verbum

роба, ✂, ж.

Грубае рабочае адзенне (звычайна парусінавае або брызентавае).

• Матроская р.

робат, ✂, м.

Аўтамат, які выконвае чалавечую працу (звычайна на канвееры), а таксама чалавекападобны механізм.

• Прамысловы р. (аўтаматычны маніпулятар).

робата...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да робата, напр. робатабудаванне, робататэхніка.

робататэхніка, ✂, ж.

Вытворчая тэхніка, заснаваная на прымяненні робатаў.

• Укараненне робататэхнікі.

|| прым. робататэхнічны, ✂.

робер, ✂, м.

У некаторых складаных картачных гульнях; закончанае кола гульні.

• Р. у вісце.

роблены, ✂.

1. Штучна выкліканы, ненатуральны.

   • Робленая весялосць.

2. Выкананы ручным вязаннем.

   • Робленыя рукавіцы.

|| наз. робленасць, ✂.

ровар, ✂, м.

Тое што і веласіпед.

рог​¹, ✂, м.

1. Выраст з касцявога рэчыва на чэрапе ў некаторых жывёл.

   • Валовыя рогі.
   • Абламаць або пазбіваць рогі каму-н. (перан. уціхамірыць, утаймаваць, прымусіць каго-н. пакарыцца; сагнаць пыху з каго-н.; разм.).
   • Сагнуць (або скруціць) у бараноў р. (перан. строгасцю, жорсткасцю прымусіць каго-н. пакарыцца, падпарадкавацца; разм.).

2. Музычны або сігнальны інструмент у выглядзе сагнутай трубы з расшыраным канцом.

   • Паляўнічы р.

3. Полы рог жывёліны, які выкарыстоўваецца для піцця і як ёмішча.

   • Піць віно з рога.
   • Р. багацця (пра невычэрпную крыніцу багацця, дабрабыту).

4. Востры загнуты канец чаго-н.

   • Р. пячных вілак.

|| памянш. ражок, ✂.

• Рожкі ды ножкі засталіся ад каго-н. (нічога не засталося; разм.).

|| прым. рагавы, ✂ і рогавы, ✂.

рог​², ✂, м.

Месца, дзе сыходзяцца, перасякаюцца два прадметы ці два бакі чаго-н.

• На рагу вуліцы.
• Р. стала.
• Р. хусткі.

|| памянш. ражок, ✂.

рогападобны, ✂.

Падобны знешне на рог​¹ або на рогавае рэчыва.

• Рогападобныя сукі.

|| наз. рогападобнасць, ✂.