Verbum

анлайнавы слоўнік

рад, ✂, м.

Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў.
- Р. пладовых дрэў.
- Стаяць радамі.
- У першых радах (таксама перан. уперадзе ўсіх).
Сукупнасць з’яў, падзей і пад., якія ідуць адно за адным.
- Рады пакаленняў.
Некаторая, звычайна немалая колькасць чаго-н., шэраг.
- Быў прачытан рад лекцый.
мн. Склад, асяроддзе.
- У радах арміі.
Магазіны, ларкі, размешчаныя ў адну лінію.
- Гандлёвыя рады.
Прабор у валасах.
- Расчэсаныя на рад валасы.

|| памянш. радок, ✂.

|| прым. радковы, ✂.

|| прым. радавы, ✂ і радны, ✂.

рада, ✂, ж.

Парада, павучанне, як паступіць, як зрабіць.
- Папрасіць рады.
- Іншай рады не было.
Сумеснае абмеркаванне якіх-н. пытанняў, нарада.
- Сямейная р.
Народны сход, а таксама савет прадстаўнікоў у розныя гістарычныя перыяды.
- Мясцовая р.
- Выбарная р.

радавацца, ✂; незак.

Адчуваць радасць, аддавацца радасці, быць у вясёлым, радасным настроі.

|| зак. абрадавацца, ✂, узрадавацца, ✂ і парадавацца, ✂.

радаваць, ✂; незак.

Выклікаць радасць у кім-, чым-н., прыносіць радасць, асалоду.

|| зак. абрадаваць, ✂, узрадаваць, ✂ і парадаваць, ✂.

радавіты, ✂ (уст.).

Які належыць да старога знатнага роду.

|| наз. радавітасць, ✂.

радавы¹ ✂ прым.

Які нічым не вызначаецца сярод іншых; просты, звычайны.
- Р. работнік.
- Р. член арганізацыі.
Які не належыць да каманднага, начальніцкага складу.
- Р. баец.
Тое, што і салдат (у 1 знач.).
- Гвардыі р.

радавы² ✂ прым.

Які мае адносіны да роду (у 1 знач.).
- Р. абрад.
Спадчынны, родавы (уст.).
- Радавая маёмасць.
Які змяшчае ў сабе прыкметы, агульныя для рада з’яў.
- Радавыя і відавыя паняцці.

радавы³ ✂ прым.

Зроблены з грубай ільняной пражы, зрэбны.

рададэндран, ✂, м.

Вечназялёная кустовая дэкаратыўная расліна з тоўстым лісцем і вялікімі прыгожымі кветкамі; альпійская ружа.

|| прым. рададэндравы, ✂.

радар, ✂, м. (спец.).

Радыёлакацыйная ўстаноўка.

|| прым. радарны, ✂.