рад, , м.

  1. Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў.

    • Р. пладовых дрэў.
    • Стаяць радамі.
    • У першых радах (таксама перан. уперадзе ўсіх).
  2. Сукупнасць з’яў, падзей і пад., якія ідуць адно за адным.

    • Рады пакаленняў.
  3. Некаторая, звычайна немалая колькасць чаго-н., шэраг.

    • Быў прачытан рад лекцый.
  4. мн. Склад, асяроддзе.

    • У радах арміі.
  5. Магазіны, ларкі, размешчаныя ў адну лінію.

    • Гандлёвыя рады.
  6. Прабор у валасах.

    • Расчэсаныя на рад валасы.

|| памянш. радок, .

|| прым. радковы, .

  • Радковая сяўба.
  • Радковая сеялка.

|| прым. радавы, і радны, .

  • Радавая пасадка бульбы.
  • Радавая сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)