рад назоўнік | мужчынскі род

  1. Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў.

    • Р. пладовых дрэў.
    • Стаяць радамі.
    • У першых радах (таксама пераноснае значэнне: уперадзе ўсіх).
  2. Сукупнасць з’яў, падзей і пад., якія ідуць адно за адным.

    • Рады пакаленняў.
  3. Некаторая, звычайна немалая колькасць чаго-н., шэраг.

    • Быў прачытан рад лекцый.
  4. множны лік: Склад, асяроддзе.

    • У радах арміі.
  5. Магазіны, ларкі, размешчаныя ў адну лінію.

    • Гандлёвыя рады.
  6. Прабор у валасах.

    • Расчэсаныя на рад валасы.

|| памяншальная форма: радок.

|| прыметнік: радковы.

  • Радковая сяўба.
  • Радковая сеялка.

|| прыметнік: радавы і радны.

  • Радавая пасадка бульбы.
  • Радавая сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)