рад назоўнік | мужчынскі род
-
Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў.
- Р. пладовых дрэў.
- Стаяць радамі.
- У першых радах (таксама пераноснае значэнне: уперадзе ўсіх).
-
Сукупнасць з’яў, падзей і пад., якія ідуць адно за адным.
- Рады пакаленняў.
-
Некаторая, звычайна немалая колькасць чаго-н., шэраг.
- Быў прачытан рад лекцый.
-
множны лік: Склад, асяроддзе.
- У радах арміі.
-
Магазіны, ларкі, размешчаныя ў адну лінію.
- Гандлёвыя рады.
-
Прабор у валасах.
- Расчэсаныя на рад валасы.
|| памяншальная форма: радок.
|| прыметнік: радковы.
- Радковая сяўба.
- Радковая сеялка.
|| прыметнік: радавы і радны.
- Радавая пасадка бульбы.
- Радавая сеялка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)