Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджотуыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

рафінаваны, ✂.

  1. Ачышчаны ад дамешак.

    • Р. алей.
    • Р. цукар.

  2. перан. Вытанчаны, удасканалены (кніжн.).

    • Р. густ.

|| наз. рафінаванасць, ✂.

рафінаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

  1. Ачысціць (ачышчаць) ад дамешак.

    • Р. металічны сплаў.

  2. Апрацоўкай ператварыць (ператвараць) у рафінад.

    • Р. цукар.

|| наз. рафінаванне, ✂.

рафінад, ✂, м.

Ачышчаны цукар у кавалках.

|| прым. рафінадны, ✂.

рафінёр, ✂, м.

Машына для раздрабнення і ачысткі грубых валакністых матэрыялаў у папяровай вытворчасці.

|| прым. рафінёрны, ✂.

  • Рафінёрная маса.

рафінёрны, ✂.

  1. гл. рафінёр.

  2. Прызначаны для рафінавання.

    • Р. цэх.

рафіновачны, ✂.

Які прызначаны, служыць для рафінавання.

  • Рафіновачная печ.

рафія, ✂, ж.

  1. Пальма з вялікімі перыстымі лістамі і кароткім ствалом.

  2. Трывалае, моцнае валакно, прыгатаванае з вонкавага слою лістоў некаторых відаў гэтай пальмы.