Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджотуыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

рачаня, ✂ і рачанё, ✂, м.

Дзіцяня рака, маленькі рачок.

рачкаваць, ✂; незак. (разм.).

  1. Поўзаць на карачках.

  2. Цяжка працаваць, сагнуўшыся ракам.

    • Р. на полі да цямна.

|| наз. рачкаванне, ✂.

рачком, прысл.

Тое, што ракам.

  • Цімка р. дабраўся да ганка.

рачнік, ✂, м.

Работнік рачнога транспарту.

рачок, ✂, м.

  1. гл. рак​1.

  2. мн. Агульная назва групы дробных марскіх ракападобных жывёл.

|| прым. рачковы, ✂.

рачулка, ✂, ж.

Невялікая рэчка.