Verbum

рата, ✂, ж. (разм.).

Адна з частак належнай выплаты.

• Плаціць падатак у дзве раты.

ратавальнік, ✂, м.

Той, хто ратуе або выратаваў каго-н.

|| ж. ратавальніца, ✂.

|| прым. ратавальніцкі, ✂.

ратавальны, ✂ і ратаўнічы, ✂.

Прызначаны для ратавання, выратавання каго-, чаго-н.

• Р. круг.

ратавацца, ✂; незак.

Пазбаўляцца ад якой-н. небяспекі, пагрозы, гібелі.

• Р. ад смерці.

ратаваць, ✂; незак.

Даваць ратунак, дапамогу ў цяжкім выпадку; пазбаўляць ад небяспекі.

• Р. ад голаду.
• Р. лес ад пажару.

|| наз. ратаванне, ✂.

ратай, ✂, м. (уст.).

Араты.

|| прым. ратайскі, ✂.

ратапрынт, ✂, м. (спец.).

Друкарская машына малога фармату для друкавання малатыражных выданняў з машынапіснага тэксту, а таксама спосаб такога друкавання (афсетны).

|| прым. ратапрынтны, ✂.

рататар, ✂, м.

Размнажальны апарат для друкавання копій з машынапісу, з рукапісаў, чарцяжоў, малюнкаў.

|| прым. рататарны, ✂.

ратаўнік, ✂, м.

Тое, што і ратавальнік.

|| ж. ратаўніца, ✂.

|| прым. ратаўніцкі, ✂.

ратацыйны, ✂:

• ратацыйная машына (спец.) — друкарская машына з вярчальнай друкарскай формай.