разлічыцца, ✂; зак.

  1. Цалкам расплаціцца з кім-н.

    • Р. з крэдыторамі.

  2. перан., з кім. Адпомсціць каму-н. за што-н.; звесці рахункі з кім-н.

    • Р. з крыўдзіцелем.

  3. Звольніцца, ўзяць разлік (разм.).

    • Р. на рабоце.

  4. Зрабіць разлік у страі.

    • Па парадку нумароў разлічыся!

|| незак. разлічвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)