Verbum

даплесціся, ✂; зак. (разм.).

Марудна, з цяжкасцю дайсці да якога-н. месца.

• Ледзь даплёўся да хаты.

|| незак. даплятацца, ✂.

даплысці, ✂ і даплыць, ✂; зак.

Плывучы, дасягнуць якога-н. месца.

• Д. да берага.

|| незак. даплываць, ✂.

дапоўніць, ✂; зак.

1. Зрабіць больш поўным, дабавіць звыш таго, што маецца.

   • Д. кош грыбамі.

2. Дадаць новыя даныя да таго, што было сказана іншым.

   • Д. дакладчыка.

|| незак. дапаўняць, ✂.

|| наз. дапаўненне, ✂.

дапрадкі, ✂.

Заканчэнне прадзіва.

• Сёння ў іх д.

дапрацаваць, ✂; зак.

1. Завяршыць працу над чым-н.; дадатковай апрацоўкай давесці да патрэбнай якасці.

   • Д. дысертацыю.
   • Д. праект.

2. Прапрацаваць да якога-н. часу, тэрміну.

   • Д. да лістапада.

|| незак. дапрацоўваць, ✂.

|| наз. дапрацоўка, ✂.

дапрызыўнік, ✂, м.

Чалавек дапрызыўнага ўзросту, які праходзіць пачатковае ваеннае навучанне без адрыву ад вучобы або вытворчай працы.

дапрызыўны, ✂.

Які папярэднічае прызыву на ваенную службу.

• Дапрызыўная падрыхтоўка.

дапусціць, ✂; зак.

1. каго (што) да каго-чаго. Дазволіць каму-н. удзельнічаць у чым-н. або мець доступ куды-н.

   • Д. да экзаменаў.
   • Д. да работы.

2. Зрабіць што-н. міжвольна.

   • Д. памылку.

3. Прыладзіць, прыгнаць што-н. да чаго-н.

   • Д. дзверы да вушака.
   • Д. аконную раму.

|| незак. дапускаць, ✂.

|| наз. дапушчэнне, ✂.

дапушчальны, ✂.

Які можна дапусціць; магчымы, дазволены.

• Дапушчальнае адхіленне.
• Дапушчальная надбаўка.

|| наз. дапушчальнасць, ✂.

дапытацца, ✂; зак. (разм.).

Распытваючы, даведацца аб кім-, чым-н.

• Д. ў чалавека, хто ён.
• Д. праўды.

|| незак. дапытвацца, ✂.