дапрызыўнік, ✂, м.

Чалавек дапрызыўнага ўзросту, які праходзіць пачатковае ваеннае навучанне без адрыву ад вучобы або вытворчай працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)