уціхнуць,
Тое, што і заціхнуць.
- Шум уціх.
- Уціхла навальніца.
- Боль уціх.
- Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.
||
уціхнуць,
Тое, што і заціхнуць.
||
уцішыць,
Уціхамірыць, утаймаваць.
Палегчыць або суняць (хваробу, боль); суцішыць, супакоіць (пачуцці, перажыванні
||
уцэліць,
Страляючы, кідаючы або ўдараючы, папасці ў каго-, што
уцягнуцца,
Прасунуцца ў вузкую адтуліну.
Прыняць удзел у чым
||
уцягнуць,
Цягнучы, завалачы каго-, што
Усунуць у якую
Удыхнуць.
Утуліць, увабраць унутр (галаву, шчокі, жывот
||
||
уцяжарыць,
Зрабіць цяжэйшым.
||
||
уцякаць,
Тое, што і упадаць (у 2
||
уцякач,
Той, хто ўцёк2 (у 2
Тое, што і бежанец.
||
уцяміць,
Зразумець сэнс, змест чаго
уцяпліць,
Зрабіць цяплейшым, засцерагчы ад уздзеяння холаду.
||
||
||