Verbum

населенасць, ✂, ж.

1. Шчыльнасць насельніцтва.

   • Н. гарадоў.

2. Наяўнасць насельніцтва.

   • Слабая н.

населены, ✂.

Які мае насельніцтва; заселены.

• Н. востраў.

○

• Населены пункт — агульная назва месц, дзе жывуць людзі (горад, вёска і пад.).

насельніцтва, ✂, н.

Жыхары якога-н. месца (краіны, горада і пад.).

• Н. раёна.
• Перапіс насельніцтва.

насен...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да насення (у 2 знач.), напр. насензбожжа, насенфонд.

насеністы, ✂.

Які мае многа насення.

• Н. агурок.

насенне, ✂, н.

1. Зачатак вышэйшых раслін, які складаецца з зародка і абалонкі; семя, зерне.

   • Н. развіваецца з семязавязі.

2. мн. Зярняты раслін, прызначаныя для пасеву.

   • Н. жыта.

3. перан. Пачатак чаго-н.; тое, што мае ўплыў, уздзеянне.

   • Пасеяць у сэрцы добрае н.

4. Нашчадкі каго-н. (перан.; разм.).

   • Мы дарэмна тут загінем і насення не пакінем.

|| прым. насенны, ✂.

• Насенная бульба.

насенне... (а таксама насення...)

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да насення, напр. насеннеачышчальны, насеннесушылка, насеннесушыльны.

насеннік, ✂, м. (спец.).

1. Расліна або яе плод, пакінуты на насенне.

   • Агурок-н.

2. Участак, прызначаны для вырошчвання раслін на насенне (спец.).

|| ж. насенка, ✂.

• Бульба-н.

насенны, ✂.

1. гл. насенне.

2. Прызначаны для пасеву.

   • Насенная пшаніца.

3. Адведзены для вырошчвання насенных раслін.

   • Н. ўчастак.

насення...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «насенне...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. насеннявод, насенняводства, насенняносец, насенняносны, насеннясховішча.