Verbum

дарма​¹, прысл.

Бясплатна, дарэмна.

• Аддаць д. мех бульбы.

дарма​², прысл.

1. Тое, што і бясплатна, дарэмна.

2. Бескарысна, марна.

   • Ні адной гадзіны не страціў д.
   • Д. вы хвалюецеся, усё будзе добра.

3. у знач. часц. Хай, так і быць.

   • Не хопіць бульбы? — Д.! Дадасі яшчэ гароху.

дармавы, ✂ і дармовы, ✂.

Бясплатны, атрыманы без грошай.

◊

• Дармавому каню ў зубы не глядзяць(з нар.) — у падарунках недахопаў не шукаюць.

дармаед, ✂, м. (разм.).

Той, хто не працуе, а жыве на чужы кошт; лайдак, гультай.

|| ж. дармаедка, ✂.

|| прым. дармаедскі, ✂.

дармаеднічаць, ✂; незак. (разм.).

Не працуючы, жыць на чужыя сродкі.

|| наз. дармаедства, ✂.

дармаўшчына, ✂, ж. (разм.).

Тое, што даецца дарэмна, бясплатна.

• На дармаўшчыну кожны падкі.

дармо, прысл.

Тое, што і дарма (у 1 і 3 знач.).

дарога, ✂, ж.

1. Паласа зямлі, прызначаная для язды і хадзьбы, якая злучае асобныя пункты мясцовасці.

   • Прасёлачная д.
   • Грунтавая д.
   • Асфальтавая д.

2. Адлегласць, якую трэба праехаць або прайсці.

   • Прайсці палавіну дарогі.
   • Даць дарогу каму-н. (даць праехаць, прайсці; таксама перан.; даць магчымасць расці, развівацца каму-н.).

3. Падарожжа; знаходжанне ў дарозе.

   • Усю дарогу праспаў.

4. перан. Напрамак дзейнасці.

   • Ісці сваёй дарогай.

◊

• Апошняя дарога — пра смерць, пахаванне каго-н.

• Бітая дарога — уезджаная дарога.

• Гладкай дарогі — пажаданне перад ад’ездам каго-н.

• Збіцца з дарогі — пачаць весці няправільны спосаб жыцця.

• Ісці прамой дарогай — жыць сумленным жыццём.

• Шчаслівай дарогі! — добрае пажаданне ў дарогу.

|| памянш. дарожка, ✂, дарожачка, ✂ і дарожанька, ✂.

|| прым. дарожны, ✂.

• Дарожнае будаўніцтва.
• Дарожнае знаёмства.
• Дарожныя нататкі.

дарогай, прысл.

У час язды.

• Пагутарым дарогай.

дародавы, ✂.

Перыяд, які працягваецца да пачатку родаў.