Verbum

дагматык, ✂, м.

Чалавек, які мысліць догмамі, схільны да дагматызму.

дагматычны, ✂.

1. гл. дагматызм.

2. Заснаваны на палажэннях, якія прымаюцца як бясспрэчныя, як догмы.

   • Дагматычныя разважанні.

3. Катэгарычны, бяздоказны, які не дапускае пярэчанняў.

   • Д. тон.

|| наз. дагматычнасць, ✂.

дагнаць, ✂; зак.

1. Параўняцца з тым, хто рухаецца і знаходзіцца наперадзе, нагнаць.

   • Д. уцекача.
   • Д. перадавікоў (перан.).

2. каго-што да каго-чаго. Гонячы, прымусіць дайсці куды-н., да якога-н. месца.

   • Д. кароў да лесу.
   • Д. баразну да канца.

3. што да чаго. Дасягнуць якіх-н. паказчыкаў.

   • Д. выпрацоўку да дзвюх норм за змену.

4. Падагнаць, наладзіць як трэба.

   • Д. касу.

5. што да чаго. Увагнаць што-н. да канца.

   • Д. цвік да самай плешкі.

|| незак. даганяць, ✂.

|| наз. дагонка, ✂.

дагодлівы, ✂.

Празмерна паслужлівы, ліслівы.

• Д. чалавек.
• Д. тон.

|| наз. дагодлівасць, ✂.

дагрузіць, ✂; зак.

1. Скончыць пагрузку чаго-н.

   • Д. вагон.

2. чаго. Дадаць грузу да поўнай нагрузкі.

   • Д. бульбу ў вагон.

3. Даручыць хаму-н. дадатковую грамадскую нагрузку (разм.).

|| незак. дагружаць, ✂.

|| наз. дагрузка, ✂.

дагукацца, ✂; зак. і незак. (разм.).

Клічучы каго-н., прымусіць адгукнуцца або прыйсці.

• У лесе цяжка д.

дагуляцца, ✂; зак. (разм.).

Легкадумнымі, неасцярожнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемнасцей.

• Дзеці дагуляліся з агнём да таго, што хату спалілі.

|| незак. дагульвацца, ✂.

дагуляць, ✂; зак.

1. Скончыць гуляць; гуляючы, правесці астатак часу (канікул, адпачынку і пад.).

   • Д. дні адпачынку.
   • Д. вяселле.

2. Скончыць гульню ў што-н.

   • Д. партыю ў шахматы.

|| незак. дагульваць, ✂.

дагэтуль, прысл. (разм.).

1. Да гэтага месца.

   • Ад горада д. 20 кіламетраў.

2. Да гэтага часу.

   • Дзе ты блукаў д.?